Partnerschap, leven in verbondenheid.

Dit is een bewerking van de vele boeken die Paul Ferrini heeft geschreven en uit eigen ervaring aangevuld. Door Betsie van den Langenberg Stel je eens voor dat je met een ander samenwoont zonder ook maar enigszins te proberen hem of haar te veranderen. Stel je voor dat je geen andere roeping hebt dan te accepteren hoe die ander zich op een gegeven moment voelt, en te accepteren hoe jij je op dat zelfde moment voelt. Stel je voor dat je anderen niet onder druk hoeft te zetten opdat ze aan jouw verwachtingen en behoeften zullen voldoen en weet dat anderen jou niet onder druk zullen zetten. Stel je voor dat elk ogenblik dat je met een ander doorbrengt een ogenblik is waarop je volkomen alert en aandachtig bij elkaar betrokken bent. Stel je voor dat je je in je hart net zo met je partner verbonden voelt als met je eigen ademhaling. Als je ademhaling oppervlakkig wordt, word je je daar automatisch van bewust en haal je diep adem. Als je aandacht voor je partner verslapt, maak je oogcontact en laat het wederzijdse besef van jullie liefde weer heen en weer stromen tussen jullie hoofd en hart. Stel je voor dat je relatie een ononderbroken dans is met als enige doel dat de bewegingen elkaar aanvullen, Jullie passen je voortdurend en beetje aan zodat je op een prettige wijze bij elkaar kunt blijven. Je hoeft over geen van die aanpassingen veel of lang na denken. Zoiets doe je gewoon als je danst. Stel je een dans voor waarbij beiden om de beurt de leiding hebben. Soms voelt de een de muziek wat beter aan dan de ander, en neemt de leiding. Een ander keer is de ander beter op de muziek afgestemd, en gaat voor. Dat gebeurt vanzelf, vanuit het wederzijdse respect en de afstemming tussen de partners, niet door een van tevoren gemaakte afspraak over evenveel tijd Stel je voor dat je vindt dat je je partner als mens niets beters kunt schenken dan hem of haar met elke ademtocht en elke stap in ere te houden. Stel je voor dat je, elke keer dat je nadenkt over je eigen gedachten en gevoelens, ook rekening houdt met de gedachten en gevoelens van je partner. Stel je voor dat je jezelf niet langer als afzonderlijk wezen zou beschouwen. Stel je voor dat je weet dat je alleen kunt zijn, maar dat je nooit meer alleen kunt zijn nu je partner en jij verenigd zijn als een groter bewustzijn. Stel je voor dat je in contact kunt staan met jezelf zonder dat je hoeft te overwegen of je daarvoor het contact met je partner wellicht moet verbreken, Stel je voor dat je beseft dat elk verbroken contact met je partner een verbroken contact met jezelf is. Jouw onvoorwaardelijke liefde voor en acceptatie van je partner zijn voor jou de beste en makkelijkste weg naar eenzijn met dat wat is. Met je partner leer je zowel minaar als beminde te zijn. Je leert onvoorwaardelijke liefde te geven en ontvangen. Als je dat met een persoon geleerd hebt, kun je het met alle mensen. Dat is het moment waarop de Liefde in jou geboren wordt, het moment waar op een velen wordt en velen de ene. Al je de tegenwoordigheid van Liefde wordt, zul je niemand van je liefde uitsluiten. Het ZIJN betekent het einde van ongelijk waardige gevoelens en speciale liefde. Het ZIJN kent een gedachte een agenda een wil een liefde voor al wat leeft. Dat alles krijgt echter pas betekenis als je een mens leert lief te hebben als jezelf. Dus kies je partner weloverwogen. As je iemand kiest die te langzaam danst, kan dat je tegenhouden. Als je iemand kiest die te snel danst, breek je misschien je enkel bij je poging hem of haar bij te houden. Zoek een partner die net zo snel danst als jij, iemand die je aanvult en je helpt je potentieel te verwerkelijken. . Zoek een partner die jij aan kunt moedigen en bij kunt staan. Op de vleugels van jullie wederzijdse liefde en acceptatie kunnen jij en je partner zo dicht mogelijk bij het LIEFDE VOLLE ZIJN komen als in dit leven mogelijks is. Relaties zijn echter een twee snijdend zwaard. Ze beloven je iets verrukkelijks, maar roepen de primitiefste en minst geintegreerde emoties in je op. Ze beloven je kameraadschap, maar stellen je voor de uitdaging een antwoord te vinden op schijnbaar onverzoenlijke tegenstellingen. Ze beloven je dat de eenzaamheid ten einden komt, maar zetten de deur open voor een nog intenser alleen zijn. Je kunt een relatie beschouwen als een pil die je inneemt om je te verlossen van de verveling of de eenzaam heid maar alle pillen hebben bijwerkingen. Als je die diepte punten wilt ontlopen moet je alle intieme relaties uit de weg gaan. Helaas ga je dan ook je eigen psychische en spirituele groei uit de weg. Die groei komt namelijk voort uit het ervaren van de hoogte en dieptepunten van relaties en alles wat zich daar tussen afspeelt. Hij komt voort uit het ervaren van alle fases waar de ander doorheen gaat, precies zoals je alle fases waar je zelf doorheen gaat moet mee maken. Als je met iemand gaat samenwonen duurt het niet lang of alles wat er is ligt op tafel. Als dat gebeurd heb je alle vaardigheden waarover je beschikt nodig om te voorkomen dat de relatie zelf destructief wordt. Als de angsten en onzekerheden van je partner naar boven komen, kun je ofte wel met je eigen angsten en onzekerheden reageren, ofte wel met je partner meelevend de kans geven zijn gevoelens te door leven. Dat klinkt gemakkelijk maar het is heel moeilijk om het ook te doen. Toch moet je tegelijkertijd ook je hart open houden, iemand nabij zijn en een elegante manier zien te vinden om over te gaan op iets praktisch en vrolijks. Er zullen voor jullie allebei periodes zijn waarin jullie onverwacht op drift raken en de ander langszij moet komen varen om hem of haar voorzichtig terug te brengen, Er zullen ook momenten komen waarop een van beiden veel te lang in de haven gelegen heeft en hulp van de ander kan gebruiken om zijn anker te kunnen lichten. Zolang jij en je partner uit de buurt van elkaars neurotiese patronen weten te blijven, kun je veel doen om elkaar te helpen groeien aan de hand van de eisen die het leven stelt. Weten wanneer je wel en wanneer je niet op je partner in moet gaan is de kunst der liefde, Die leer je niet van de ene dag op de andere, Het zijn vaardigheden die je leert door fouten te maken en duidelijk te beseffen dat je die niet wilt herhalen. Wat je niet zegt of doet is even belangrijk voor de gezondheid van je relatie als wat je wel zegt en doet, Twee belangrijkst vuist regels zijn: - Probeer je partner niet te verbeteren of te redden zelfs niet als je denkt dat zij / hij dat van jou verlangt. - Voel je niet verantwoordelijk voor het verdriet, de angsten of de boosheid van je partner. Als je partner zich ongelukkig voelt, neem dan liefde vol afstand en laat hem alleen met zichzelf. Ga er niet op in probeer het niet in orde maken of iets te verbeteren . Voel je niet verantwoordelijk. Laat je partner gewoon met rust en vertrouw erop dat zij/hij wel wegen zal vinden om weer contact te maken met zichzelf en uiteindelijk ook voor jou. Zolang zij /hij buiten zichzelf is, is je partner toch niet in staat om zodanig op je te reageren dat het voor jou bevredigend of koesterend aanvoelt. En een van je grootste inzichten is dat jij niet verantwoordelijk bent voor de veranderende stemmingen van partner. Je moet echter wel leren ermee over weg te kunnen, ermee te dansen. Een deel van die dans bestaat uit en stap terug doen, zodat jullie weer bij elkaar kunnen komen als jullie allebei echt aanwezig kunnen zijn. Dagelijks doe je een zuiveringsproces je moet je negatieve gedachtes en gevoelens uit de weg ruimen elke dag opnieuw, Ga niet slapen als je boos op elkaar bent. Laat de zon niet opgaan of onder gaan zonder vrede te hebben gesloten met elkaar en elkaar innig omhelsd te hebben. Je moet het heilige van jullie samenzijn koesteren en vieren. Geef er de tijd aan. Zoek wegen om jullie houding ten opzichte van elkaar te verzachten en elkaar te vinden als je boos bent en los van elkaar staat. Benaders elkaar als gelijken en geef toe dat je bang bent. Geef je behoefte gelijk te krijgen of het ongelijk van je partner te bewijzen op ,jullie hebben het allebei bij het rechte eind in je verlangen door je partner bemind en gerespecteerd te worden. Jullie hebben het allebei ongelijk in je pogingen je partner de schuld te geven voor jouw ongeluk. Kom als gelijken bij elkaar en zeg laten we opnieuw beginnen opdat we elkaar echt kunnen zien. Relaties onderhouden is een dans op een toneel vol kwetsuren. Hoe hard je ook probeert te vermijden dat je andere pijn doet er is altijd wel iemand die het uitschreeuwt van de pijn .Maar meestal is het duidelijk dat de pijn van de een wordt losgemaakt door de pijn van een ander. Het is niemands schuld zo is het gewoon. Als je eenmaal lang genoeg gedanst hebt, vat je het drama niet meer zo persoonlijk op. Je wordt er gewoon steeds beter in weg te dansen uit je pijn je vreugde tegemoet. Als je dat doen, veranderd de hele sfeer op het toneel. Dan verschijnt er een keuze mogelijkheid die je voorheen niet zag. Want voor reizigers bestaan er momenten waarop de zon tevoorschijn komt en er een regenboog aan de hemel staat, momenten waarop de pijn wegvalt en het hart vervuld wordt van een onverwachte vreugde. Ook als de dans moeilijk is, voel je je dankbaar voor de kans eraan deel te nemen en er van te leren .Het leven is in wezen de moeite waard. Je zult leren. Al je je eenmaal met een specifieke denkwijze en een specifiek lichaam geïdentificeerd hebt, als je je uiteindelijk vrijstaan om lief te hebben zonder voorwaaarden en de liefde die je gegeven wordt te ontvangen zonder verzet of afweer. Ik wens je toe dat je de tijd neemt om het op waarde te schatten en ervan te genieten, Ik wens je toe dat je je opent en de zon door de wolken heen ziet schijnen, Ik wens je toe dat je het licht ziet dat weerkaatst wordt door de met sneeuw bedekte bodem en de witte bogen van de sparrenbomen. Sprankelend licht dat naar alle kanten wegschiet, jullie allemaal omarmt, hier en nu. Elke relatie is het meest uitdagende spirituele pad dat ons momenteel op aarde ter beschikking staat. Er bestaat geen enkel ander pad dat onze verborgen twijfels, angsten en onzekerheden zo expliciet ter genezing naar boven haalt. Er is veel moed voor nodig om de stukken in ons zelf die we moeilijk te accepteren vinden, weerspiegeld te zien in onze partner. In feite is het zo dat bij de meest indringende relaties onze diepste angsten omhoogkomen, zodat we die kunnen genezen. Ze komen omhoog omdat we ons bij onze partner veilig genoeg voelen om de donkerder aspecten van onszelf te bekijken en die in ons bewustzijn te integreren. Maar als onze ogen elkaar ontmoeten met een twinkeling die dieper gaat dan de neerwaartse kracht van de lust dan is er een innerlijk weten, kennis van jezelf en van de ander: een overgave aan acceptatie en liefde. Mag dit je ten deel vallen. Je allereerste doel als mens is dat je jezelf accepteert en liefheb en die liefde en acceptatie uitbreidt tot andere mensen die je tegenkomt. Uitzoeken wie je bent, waar je in gelooft, wat je graag doet, tijd nemen om tot jezelf te komen en jezelf voeden, jezelf leren liefhebben en accepteren met alle ups en downs van het dagelijks leven: het zijn allemaal essentiële vaardigheden als je vrede en geluk wilt vinden. Dan pas ben je aan een relatie toe. Je weet dat je geluk niet afhangt van iemand anders. Jij hoeft niet perfect te zijn maar je hebt geleerd jezelf te accepteren en lief te hebben zoals je bent. Je gaat die overtuiging te lijf door jezelf te accepteren terwijl je de leegte laat bestaan. Als je angsten en twijfels de kop opsteken, erken je ze en zeg je: Er is niets aan de hand. Ik merk dat ik twijfels en angsten heb. Ik hoef niet perfect te zijn. Ik kan er mee leven. Jij moet in je eigen kracht komen. Jij wordt degene die liefde brengt Je haalt het Zelf terg. Dat is een krachtige daad van zelfverlossing. Als je niet je twijfels en angsten onder ogen ziet dan stel je de donkere nacht van de ziel uit de spirituele crisis die je door moet maken om de bron van liefde in je binnenste te kunnen vinden. Doe je huiswerk. Elke relatie kent zijn eigen stroming ga er in mee dwing het niet te worden wat jij ervan wilt maken. Een relatie vereist wederzijdse betrokkenheid. Het mooie van een relatie is dat ze altijd uniek is. Jouw verbintenis met je partner en de belofte die je elkaar doet, hoeft niet dezelfde te zijn als die van anderen. Beloof nooit iets wat je toch niet kunt geven. Het is een spirituele wet dat je niet kunt krijgen wat je zelf niet wilt geven. Dus verwacht van je partner geen beloften die je zelf niet wilt doen. Als we eerlijk durven te zijn over onze behoeften, en met mededogen aanhoren welke behoeften anderen hebben, kunnen we een oplossing vinden waarbij iedereen recht gedaan wordt. Het is duidelijk dat zoiets extreems als tegen elke prijs bij elkaar blijven niet echt wenselijk is. Duidelijkheid over de mate van betrokkenheid is een van de moeilijkste terreinen van een relatie. zonder beloften daarover voelen mensen zich niet veilig bij elkaar. Dan weten ze niet wat ze aan elkaar hebben. Wederzijdse beloften geven beiden een veilig gevoel. Beloof niet wat je niet kunt waar maken en neem altijd de ruimte om je belofte bij te stellen. Relaties zijn dynamisch ze beginnen en eindigen. Andere ontwikkelen zich tot een steeds hoger niveau van intimiteit en betrokkenheid. We kunnen niet in de toekomt kijken. Elke relatie houdt een risico in je moet het doorleven om er achter te komen. Als onze verbintenis naar ons gevoel geen keuze meer is, wordt het een last. We blijven uit schuldgevoel en angst bij elkaar in plaats van uit liefde en wederzijds respect. Stop dan met de trentmollen. Het is een spirituele wet dat je alleen kunt hebben wat je durft op te geven. Hoe meer je het geschenk opgeeft, des te meer het jou gegeven kan worden. Gezamenlijkheid. Een spirituele relatie verreist gezamenlijkheid. Het is belangrijk om te weten dat je van elkaars gezelschap geniet, elkaar respecteert en op vele terreinen iets met elkaar gemeen hebt. Als je elkaar wat langer kent laat je meer je authentieke dingen van jezelf zien. Er komen onbewuste gewoonten en neigingen boven drijven. Er komen angsten en twijfels en zorgen op over je zelf en de ander. De romantiek is voorbij. Kun je dan elkaar aan kijken en nog blij zijn met wat je ziet? Kunnen we de duistere kanten van onze partner zien en die even meedogend accepteren als je eigen duistere kant en deze accepteren. Zoek je een ander mens of een heilige? Geen partner is volmaakt. Kunnen we de onvolmaakte mens die voor ons staat en die in zoveel opzichten een afspiegeling is van onszelf leren liefhebben en accepteren? Is dit iemand met zie ik mijn leven zou kunnen delen. ? Accepteer elkaars sterke en zwakke kanten de donkere en lichte aspecten, de hoop volle en de angstige verwachtingen. Dit is in velerlei opzichten de donker nacht van de ziel van een relatie een periode waarin je zowel je eigen menselijkheid als die van je partner onder ogen moet zien. Hier is niets romanties aan. Dan kom je uit op oprecht en diep mededogen voor en met elkaar. Het is belangrijk een aantal activiteiten samen te delen en interesses. Probeer ze uit en maak er tijd voor. Jij en je partner moeten je voornemen om bepaalde momenten in je leven vrij te maken om dingen samen te doen en je met elkaar te verbinden, Dat is voedsel voor je relatie. Neem regelmatig de tijd om te evalueren en stel bij. Groei In een spirituele relatie moeten beiden de vrijheid hebben om te groeien en zich als individu te uiten. Daartoe moet je onvoorwaardelijk liefhebben. De liefde moet op acceptatie gebaseerd zijn niet op overeenstemming. In feite kun je de stevigheid van een relatie afmeten aan de mate waarin de partners zich vrij voelen om binnen die relatie tot zelfverwerkelig te komen. Een relatie waarin geen plaats is voor verschillen en voor de vrijheid om je eigen interesses te volgen zet zich zelf klem. Door afzonderlijke interesses en vriendschappen geef je de relatie allebei nieuwe energie. Gemeenschappelijkheid is in een relatie van wezenlijk belang. Maar hoe uitstekend een relatie ook is, geen enkele relatie kan voor beide partners alle behoeften op het gebied van groei vervullen. Elk mens moet verantwoordelijkheid nemen voor zijn eigen groei, voor verandering, zelfexpressie en een ruimere kijk op het leven. We geven onze partner niet alleen het geschenk van betrokkenheid maar ook het geschenk van vrijheid. Communicatie In een relatie is regelmatige , oprechte, niet-beschuldigende communicatie een noodzaak. Beluister je eigen gedachten en gevoelens totdat je weet welke dat zijn en inziet dat ze van jou zijn en van niemand anders. Geef tegenover anderen eerlijk uiting aan wat je denkt en voelt, zonder hen verwijten te maken of te proberen hem verantwoordelijk te stellen voor wat jij denkt of hoe jij je voelt. Luister zonder oordeel naar de gedachten en gevoelens die anderen jou meedelen. Onthoud dat alles wat zij zeggen, denken en voelen, een beschrijving is van hun gemoedstoestand. Een goede communicatie helpt jou en je partner om emotioneel met elkaar verbonden te blijven. Hoe beter je zonder te oordelen naar elkaar kunt luisteren des te beter leer je elkaar als afzonderlijk mens kennen en respecteren. Dan kun je de beleving van je partner serieus nemen, ook als die anders is als de jouwe.Je bent nooit verantwoordelijk voor hoe de ander zich voelt. Probeer elkaar niet te veranderen maar hoor elkaar oprecht en bied steun. Wanner je naar je partner luistert en hem of haar accepteert ga je beseffen dat het perfect is zoals het is. Spiegelen. Wat we niet prettig vinden aan onze partner is een afspiegeling van wat we niet prettig en niet acceptabel vinden aan onszelf. Het doel van een intieme relatie is dat je leert je eigen angsten, oordelen, twijfels en onzekerheden onder ogen te zien, Je kunt er weliswaar goed in slagen je duisteren kanten voor jezelf verborgen te houden zolang je alleen woont, in een intieme relatie is dat vrijwel onmogelijk. Bovendien is daar absoluut geen enkele kans voor als je besluit met iemand te gaan samen wonen. Maar als die onzekerheid nu al eens bestond en je partner maakt hem alleen maar per ongeluk los? Dan moeten we eens goed terug kijken naar onze relaties met onze ouders. Als iemand ons per ongeluk in dat oude gevoel zou raken ,zouden we niet weten dat we op dat punt nog steeds kwetsbaar zijn. Onze partner had niet de bedoeling ons kwaad te doen. Zeg gewoon wat je deed, het bracht in mij het gevoel naar boven dat ik niet goed genoeg ben. Daar moet ik naar kijken en iets aan doen. Mijn Partner zette dat bandje met dat oude verhaal op- ik ben niet goed genoeg_ alleen maar aan. Met dat bandje loop ik al rond sinds ik twee was. We hebben allemaal zo ons eigen pakhuis vol illusies: overtuigingen over onszelf en anderen die niet waar zijn. Elke keer dat onze partner iets in ons los maakt, krijgen we de gelegenheid om onze illusies te doorzien en ze voor eens en altijd te laten vallen.. Er is niet zo heel veel inzicht voor nodig om te begrijpen dat de overtuiging: Als anderen niet aardig tegen me doen, komt dat doordat ik niet goed genoeg ben, onjuist is. Een intieme relatie biedt jou en je partner eindeloos veel mogelijkheden om je diepste overtuigingen over jezelf aan een onderzoek te onderwerpen, Zij/hij helpt je je bewust te worden van je oude kwetsuren en onjuiste overtuigingen door die onder je aandacht te brengen. In al die relaties worden je diepste gevoelige plekken geraakt. Het maakt emoties los, het laat de boel van binnen en van buiten exploderen, zodat je angsten niet langer verborgen blijft. als we verwachten dat het altijd of meestal leuk zal zijn worden we jammerlijk teleurgesteld, elke relatie verloopt van romantiek via realisme naar de diepte van de wanhoop. Elk stel valt ooit uit de zevende hemel naar beneden, net al elk individu. Iedere mens kent zijn donkere nacht van de ziel, zijn worsteling met het rijk der demonen. Een stel dat zijn demonen tegemoet treedt en zijn angsten doorleeft heeft een beslissende strijd tegen de onwetendheid gewonnen. Ze gaan tot op de bodem van het bestaan en ontdekken dat ze bij elkaar zijn om te leren zich zelf lief te hebben en te accepteren. Dat is het pad naar ZIJN. Het is een wet dat alles wat ons aan een ander dwarszit ons dat deel van onszelf laat zien dat we niet willen liefhebben en accepteren. Je partner is een spiegel. Wanneer dat intense leerproces binnen de relatie wederzijds is, wordt het partnerschap getransformeerd tot een pad naar zelf kennis en vervulling. Want hoeveel mensen bezitten het vermogen om onze gevoelige plekken te raken en ons ook nog eens met mededogen te bezien wanneer wij met de diepste van onze eigen zelfhaat geconfronteerd worden? Er bestaat op de hele wereld geen betere goeroe dan je eigen partner, als je de spirituele bedoeling van je relatie aanvaard hebt. Als we door het schaduw rijk heen zijn gegaan en in het licht van wederzijdse acceptatie en vergeving zijn aangekomen wordt ons de LIEFDE van dat wat is gegeven het ultieme symbool aan psychische intergratie, kracht en heelheid. De beloning die ons wacht na die tocht is enorm, onuitsprekelijk zelfs. Er is moed voor nodig de hele route te gaan naar heelheid De zevende hemel af te dalen en door het schaduwrijk van hun demonen durven te doorleven. Alleen de allermoedigste- zij die de tijd hebben genomen om door hun eigen angsten en narigheid heen te gaan- komen erdoor. Verantwoordelijkheid. In een relatie nemen beide partners verantwoording voor hun gedachten, gevoelens en belevering. Hoewel we binnen een relatie van een ik een wij worden, raken we de spirituele zuiverheid van het ik niet kwijt, Jij bent niet op de wereld om je partner te verlossen en hij/ zij niet ook niet op de wereld om jou te verlossen. Jullie zijn niet op de wereld om elkaar verantwoordelijk te stellen voor jullie eigen verdriet ellende of ontevredenheid, Jullie zijn op de wereld om verantwoordelijkheid te nemen voor alles wat je meemaakt en dat in liefde te aanaarden, wat het ook is, en om je partner te steunen bij het zelfde proces. De uitdaging is dat je eerlijk zegt wat je voelt of vindt zonder dat je probeert je partner daarvoor verantwoordelijk te stellen. We gaan onze eigen creatieve kracht voelen zodat we ons leven accepteren zoals het is en verantwoordelijkheid nemen voor wat we denken, voelen en doen. We leggen de visie van onze ouders naast ons neer en beginnen helmaal van voren af aan. We zoeken uit wie we zijn. We gaan op weg naar onze eigen vreugde en creatieve vrijheid, We maken onze eigen fouten en vergeven onszelf. We betreden het pad naar de zelfverwerkelijking, Het is een idee waar onze ouders ons kennis mee lieten maken en wij gaven en geven het weer door aan onze kinderen het zit in ons bloed stop hier mee. We zoeken liefde en geluk bij anderen en komen er juist achter dat we later in ons eigen gemoed liefde en geluk kunnen vinden. Dat is het inzicht waarmee wij geboren worden. Het is een zeer indringende en belangrijke psychische-spirituele gebeurtenis. Het creëert een lichaam of gezamenlijk vervoermiddel waar mee beide betrokkenen hun eigen unieke potentieel zullen kunnen verwezenlijken. Het houdt de belofte van een vervulde relatie in, de creatieve synergie die voortkomt uit het samengaan van twee ontwaakte en verantwoordelijke mensen. Vergeving. In een relatie is voortdurend vergeving van jezelf en je partner een onderdeel van de dagelijkse praktijk. Er bestaat geen perfectie op het menselijke vlak. Dat wil zeggen dat jullie samen in de hoogten van de hemel en in de diepten van de hel kunnen komen. Er leven engelen en duivels in jullie omhelzing, die met jullie meegaan bij jullie niet aflatende tocht naar zelfvergeving. Als je verwacht dat je relatie alleen maar prettig en inspirerend is hoe ga je dan om met de momenten waarop je afkeer voelt en geen contact hebt? De vraag is wat we doen met momenten dat het contact verbroken is, is even belangrijk als de vraag wat we doen met momenten van verbondenheid. Ieder mens heeft de neiging om op de vlucht te slaan of te vechten als hij bang wordt. Het is absurd om te denken dat je niet bang zult worden. De vraag is welk patroon jij hebt als je bang wordt: ga je vechten of vlucht je? Ben je eigelijk bang voor intimiteit ook al vraag je er wel om? Als jouw patroon bestaat uit weglopen moet je je ook daarvan bewust worden en je afvragen wat is er in mij waar ik voor wegloop en wat ik niet onder ogen wil zien. Zijn we bereid om iets met onze angsten te doen als ze omhoog komen? Eén relatie gaat al snel mank aan zijn eigen bagage uit het verleden. Zoek het uit en je relatie wellicht heb je meerdere relaties nodig. De eerste relatie is meestal die gene waarbij je je ouders hebt gezocht. Waarin je bagage onderzocht diende te worden. Herhaal dit niet bij een tweede of derde. Een deel van het losmakingproces bestaat uit rouwen om het verlies van de oude relatie vorm. Je kunt er tranen om vergieten. Dat is heel gewoon en gaat weer over. Als je kunt accepteren hoe jij iets beleeft en daar geduld voor opbrengt ga je er door heen. en kan er iets voltooid worden. Pas als we weg weten met de problemen waar ons partnerschap ons voor gesteld heeft, kunnen we ons echt uit een relatie losmaken. Wanneer we proberen andere relaties aan te knopen voordat we dit soort kernproblemen hebben aangepakt, is de kans groot dat we met een andere partner dezelfde lessen creëren. Dat vergroot alleen maar ons gevoel van gekwetstheid en geeft ons nog sterker het idee dat elke poging om ons ooit authentiek met een levensgezel te verbinden vergeefs zal blijken te zijn. Weet het. In dat geval zullen we in een volgende relatie geen verraad plegen aan onszelf. Je kunt je weer aan de liefde wijden. Een van de voornaamste doelstellingen bij het leren kennen van een nieuwe partner is dat je les zonder voorwaarden te accepteren en lief te hebben. Geef je oude partner al je liefde en de beste wensen mee. Relaties die eindigen met schuld en verwijten dragen energie met zich mee. Laat liefde vol los. Anders ben je geneigd nieuwe partners aan te trekken om hetzelfde uit te zoeken. Pleeg geen verraad aan je zelf Als we een nieuwe relatie aangaan moeten we geen verraad meer plegen aan elkaar, maar open en eerlijk alles onder ogen te zien en te delen. Elke relatie in ons leven heeft ons iets te leren. Als een relatie afgesloten is moeten we ons afvragen Kan ik mezelf met liefde en mededogen bezien? Kan ik zelf mijn fouten vergeven en ervan leren? Kan ik mijn partner met liefde en mededogen bezien? Kan ik haar of zijn fouten vergeven en het beste toewensen? Als dat ja is dan moeten we verder gaan en het op nieuw proberen maar dan zonder de oude bagage en valkuilen. Morgen is er een nieuwe dag. Laten we die met hoop en vertrouwen tegemoet treden, in het besef dat ze hoe langzaam ook, de lessen aan het leren zijn die onze relaties ons heeft willen leren en nog zal leren. Namaste.